Home
De Levende Natuur is een professioneel forum voor natuurbehoud, -beheer en -beleid in Nederland en België, opgericht in maart 1896. De artikelen zijn gebaseerd op recent ecologisch onderzoek, ervaring of waarneming van de auteurs. Er worden actuele thema’s gesignaleerd en bediscussieerd door betrokken deskundigen.
In het komende nummer van De Levende Natuur
Het komende nummer van De Levende Natuur verschijnt omstreeks 24 mei.
Dit nummer van De Levende Natuur niet missen, maar nog geen abonnee? Meld je aan vóór vrijdag 10 mei 23:59 u., dan krijg ook jij dit nummer thuisgestuurd!
Steenmarters bestrijden om weidevogels te beschermen
Het is één van de heetste hangijzers uit de weidevogelbescherming: predatie.
Terwijl boeren, burgers en buitenlui hun best doen om de grutto’s en kieviten op hun land te beschermen, zien ze steeds vaker de eieren of kuikens in de maag van predatoren verdwijnen.
Een relatieve nieuwkomer in dit veld is de steenmarter. Op steeds meer plaatsen duikt hij op en ook op steeds meer plaatsen eet hij weidevogels, eieren en kuikens.
Bestrijding van steenmarters heeft effect, zo laten weidevogelonderzoekers zien in De Levende Natuur. Maar, zo waarschuwen zij ook, het ei van Columbus is het niet.
Het is hooguit één van de ingrediënten van succesvolle bescherming van weidevogels.
Rechten voor de natuur?
In het komende nummer van De Levende Natuur duiken we voor onze rubriek De Splijtzwam in de rechten voor de natuur. De aanleiding is de première van de bioscoopfilm ‘I am the river, the river is me’. Daarin volgen regisseur Petr Lom en producente Corinne van Egeraat een riviervoogd van de eerste rivier ter wereld die is erkend als juridisch rechtspersoon: de Whanganui in Nieuw-Zeeland. Is het erkennen van de natuur als rechtspersoon een oplossing voor de bedreigingen van onze omgeving, of is het gewoon ‘juridisch bedrog’, zoals de Franse jurist Julien Betaille betoogt? Lees er meer over in de derde editie van ons tijdschrift, die in mei uitkomt.
Lang zullen we leven!
Het oudste natuurtijdschrift van de Lage Landen jubileert!
Terwijl De Levende Natuur al in 1896 werd opgericht door Heimans, Thijsse en Jaspers, beleven we dit jaar ‘pas’ de 125ste jaargang van ons tijdschrift. (Aan het eind van de oorlog vielen enkele jaargangen uit, vandaar dat we ‘een beetje achterlopen’.)
We lopen de piketpaaltjes van onze historie nog eens langs.
Afbeelding
Floor Driesen, Waardenburg Ecology
Larfjes luisteren naar het rif
In tropische koraalriffen is het al aangetoond: zwemmende larfjes van koraalpoliepen kunnen horen waar ze zich naar de bodem moeten laten zakken, om zich op een rif te vestigen.
Voor het eerst is nu aangetoond dat ook een oesterrif in de Noordzee anders klinkt dan de bodem eromheen. Maar betekent dit nu ook dat oesterlarfjes die verschillen kunnen horen en zich dus gericht op een rif vestigen?
In De Levende Natuur beschrijven de onderzoekers de eerste resultaten van hun zoektocht.
In het huidige nummer van De Levende Natuur
Special over dierziekten
De tweede editie van De Levende Natuur van 2024 staat bijna in zijn geheel in het teken van dierziekten. Verschillende onderzoekers belichten de problemen die vogelgriep, usutu en ‘het geel’ veroorzaken, met name onder vogels.
Vleermuizen in de Toren van Babel
Vleermuizenonderzoeker Herman Limpens en collega’s kijken ook naar de (on)terechte beschuldigingen aan het adres van vleermuizen, als het gaat over de verspreiding van dierziekten. Zo werd bij de opkomst van covid-19 al heel snel gewezen naar ‘de’ vleermuis. Volgens de auteurs is dat onterecht. Als er al zoiets zou bestaan als ‘de’ vleermuis, dan lijkt die enorme diergroep met bijna 1500 verschillende soorten niet meer of minder verantwoordelijk voor het overbrengen van dierziekten op mensen dan andere diergroepen. De dieren lijken eerder gevangen in een Toren van Babel vol spraakverwarring en misverstanden.
Vogels voeren en Het Geel
In De Splijtzwam laat De Levende Natuur deskundigen discussiëren over hete hangijzers uit het veld. In dit nummer buigen we ons over de vraag of het voeren van vogels in voorjaar en zomer bijdraagt aan de verspreiding van ‘Het Geel’. De discussie levert onverwachte inzichten op. Een vogeldierenarts die denkt dat het met de verspreiding van dierziekten via de vieze voedertafels nogal meevalt, is toch een fel tegenstander van het jaarrond voeren van tuinvogels. Een Britse vogelonderzoeker die het aantal groenlingen in zijn land zag kelderen, met name op plekken waar vogels worden gevoerd, blijft toch voorstander van het jaarrond voeren.
